το 1827 η Ικαρία αποσπάστηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά αναγκάστηκε να αποδεχτεί την Τουρκική διοίκηση κάποια... χρόνια μετά και παρέμεινε κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έως τις 17 Ιουλίου 1912 όταν εκδίωξε μια μικρή τουρκική φρουρά κατά τη διάρκεια του Ικαριακού αγώνα για ανεξαρτησία. Οι κάτοικοι έδιωξαν τις τουρκικές αρχές και με επικεφαλής το γιατρό Γιάννη Μαλαχία τον πεσόντα ήρωα τον Γεώργιο Σπανό και τον ιερέα Κώστα Κουλουλία τοποθέτησαν προσωρινή διοίκηση ιδρύοντας την Ελεύθερη Πολιτεία της Ικαρίας. Αυτοί οι πέντε μήνες ανεξαρτησίας ήταν δύσκολοι. Οι ντόπιοι είχαν έλλειψη σε προμήθειες, δεν είχαν συχνή συγκοινωνία και ταχυδρομικές υπηρεσίες, ενώ κινδύνευαν να γίνουν κομμάτι της Ιταλικής Αυτοκρατορίας στο Αιγαίο. Με απόφαση της εθνοσυνέλευσης ενώθηκε με την Ελλάδα στις 4 Νοεμβρίου 1912
Η φράση : "ούλοι εμείς εφέντη"
Οι
Ικαριώτες λύντσαραν τον πρώτο Τούρκο φοροεισπράκτορα, αλλά κατά κάποιον τρόπο
κατόρθωσαν να παραμείνουν ατιμώρητοι. Η συγκεκριμένη ιστορία, όπως έχει
διατηρηθεί στην προφορική παράδοση, μιλάει για έναν Οωμανό Αγά, που για να
μετακινηθεί έβαλε δύο Ικαριώτες να τον κουβαλήσουν στα χέρια, πάνω σε ένα
φορείο. Οι Ικαριώτες μην αντέχοντας τον εξαναγκασμό, τον έριξαν στο γκρεμό,
στην περιοχή Κακό Καταβασίδι. Οι τουρκικές αρχές συγκέντρωσαν τον πληθυσμό και
ρώτησαν ποιοι ήταν οι δράστες, αλλά έλαβαν την απάντηση "ούλοι εμείς
εφέντη". Η φράση έμεινε παροιμιώδης, τονίζοντας την αλληλεγγύη της
κοινωνίας εκείνη την εποχή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου